Gwiazda Dawida, znana również jako „Magen David” (tarcza Dawida), to sześciopromienna gwiazda utworzona z dwóch nakładających się na siebie trójkątów równobocznych. Jest jednym z najważniejszych symboli judaizmu i jest powszechnie kojarzona z żydowską tożsamością oraz kulturą. Historia gwiazdy sięga starożytności, gdzie jej wizerunek pojawiał się w różnych kontekstach, ale w XIX wieku stała się ona szeroko przyjętym symbolem żydowskiego narodu, a także ruchu syjonistycznego. Współczesne zastosowanie gwiazdy często wiąże się z emblematu na flagach, synagogach i innych miejscach związanych z judaizmem. W tradycji żydowskiej gwiazda może symbolizować zjednoczenie elementów duchowych i materialnych, a także ochronę, co odzwierciedla nazwa „tarcza Dawida”. W czasach Holokaustu gwiazda stała się symbolem prześladowania Żydów, co dodało jej dodatkowego, głębokiego znaczenia w kontekście pamięci i walki o prawa człowieka.