Najbardziej rozpoznawalnym symbolem shintoizmu jest torii, czyli charakterystyczna brama, która oznacza przejście do świętej przestrzeni, gdzie przebywają kami (boskie duchy). Torii zwykle składa się z dwóch pionowych słupów połączonych dwiema poziomymi belkami – górna belka jest nieco wygięta, co nadaje całości łagodny, harmonijny kształt. Umieszczenie torii przy wejściu do świątyń shintoistycznych symbolizuje odgraniczenie sfery profanum od sacrum, a przekroczenie jej traktowane jest jako symboliczna czystość i gotowość na kontakt z boskością.
Kolory torii – często czerwony lub pomarańczowy – mają znaczenie ochronne, chronią przed złymi duchami oraz przynoszą pomyślność. Torii jest symbolem harmonii z naturą i przypomnieniem o świętości świata przyrody, tak ważnej w shintoizmie. Shintoistyczna symbolika wyraża głębokie połączenie człowieka z naturą oraz poszanowanie i wdzięczność wobec kami, które zamieszkują w drzewach, górach, rzekach i innych naturalnych obiektach.